Een ander gegeven wat men bij honden heeft ontdekt wijst ook in de richting van empathie. Het betreft hier de besmettelijkheid van geeuwen of gapen.
Als wij mensen een ander zien geeuwen, moeten we zelf onbedwingbaar vaak ook geeuwen. Natuurlijk is dat verklaarbaar als een vorm van emotionele besmetting. Maar in studies met mensen en grote mensapen heeft men vastgesteld dat individuen vaker moeten geeuwen als ze iemand zien geeuwen die hen goed bekend is of waar ze een emotionele band mee hebben.
Daaruit blijkt dat de besmettelijkheid van geeuwen verbandt houdt met het vermogen tot empathie. Blijkbaar is het bij de besmettelijkheid van geeuwen van belang dat men de geeuwende persoon kent, wil men zich daar goed mee kunnen identificeren en daardoor zelf ook gaan gapen.
Daarnaast is uit onderzoek gebleken dat mensen die meer empathie vertonen ook gaan geeuwen als ze een ander zien geeuwen. Kinderen met autisme blijken echter niet in staat tot besmettelijk geeuwen, wat bij deze kinderen gepaard gaat met andere gebreken op het gebied van empathie.
Met honden zijn ook meerdere studies uitgevoerd om te zien of ook zij besmet worden door het geeuwen van een ander. Hoewel het in sommige studies niet werd gevonden, zijn er meerdere studies waarbij honden inderdaad moesten geeuwen als ze een ander zagen of hoorden geeuwen.
